فهرست مقالات برحسب موضوع علوم تربیتی
-
دسترسی آزاد مقاله
1 - رابطۀ میان تاب آوریِ تحصیلی و مشارکت تحصیلی: نقش میانجی‌گرِ خودتنظیمیِ هیجانی
مسعود غلامعلی لواسانی سوگند قاسم زاده زهرا پناهی آذر مینو مطبوع ریاحیهدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میان تاب آوری تحصیلی و مشارکت تحصیلی با نقش میانجی گرانه خودتنظیمی هیجانی است. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی ـ همبستگی است. شرکت کنندگان 220 نفر از دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در رشتۀ ریاضی یا تجربی، در پایه های یازدهم و دوازدهم شهر ته چکیده کاملهدف پژوهش حاضر بررسی رابطه میان تاب آوری تحصیلی و مشارکت تحصیلی با نقش میانجی گرانه خودتنظیمی هیجانی است. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی ـ همبستگی است. شرکت کنندگان 220 نفر از دانش آموزان پسر مشغول به تحصیل در رشتۀ ریاضی یا تجربی، در پایه های یازدهم و دوازدهم شهر تهران در سال تحصیلی 1398- 1397 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات، از مقیاس های مشارکت تحصیلی ریو و تسنگ (AES)، تاب آوری تحصیلی ساموئلز (ARI)، و خودتنظیمی هیجانی گراس و جان (ERQ) استفاده شد. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل مسیر نشان داد که رابطۀ معناداری (01/0P≤) بین تاب‌آوری تحصیلی با مشارکت تحصیلی، تاب آوری تحصیلی با خودتنظیمی هیجانی، و همچنین مشارکت تحصیلی با خودتنظیمی هیجانی وجود دارد. همچنین تاب‌آوری تحصیلی (001/0P≤) و خود تنظیمی هیجانی (01/0P≤)، توانایی پیش بینی متغیر مشارکت تحصیلی را دارند. بدین روی می توان نتیجه گرفت که با افزایش تاب آوری تحصیلی با میانجی گری خود تنظیمی هیجانی، مشارکت تحصیلی نیز افزایش می یابد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - فراتحلیل اثربخشی مداخله های درمانی بر کاهش اضطراب امتحان
حبیب امانی رامین حبیبی کلیبر ابوالفضل فرید سیاوش شیخعلیزادهاضطراب امتحان یکی از رایج ترین مشکلات است که فراگیران در دوران تحصیل خود با آن روبرو هستند و بر عملکرد تحصیلی آنها اثرگذار است. در طی دهه های گذشته روش های درمانی مختلف و متنوعی برای کاهش اضطراب امتحان توسط پژوهشگران مورد استفاده قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر انجام فرا چکیده کاملاضطراب امتحان یکی از رایج ترین مشکلات است که فراگیران در دوران تحصیل خود با آن روبرو هستند و بر عملکرد تحصیلی آنها اثرگذار است. در طی دهه های گذشته روش های درمانی مختلف و متنوعی برای کاهش اضطراب امتحان توسط پژوهشگران مورد استفاده قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر انجام فراتحلیل اثربخشی مداخله های درمانی بر کاهش اضطراب امتحان بود. روش پژوهش حاضر فراتحلیل بود جامعه آماری شامل پژوهش های در دسترس مرتبط با اضطراب امتحان بین سال های 1389 تا 1398 بود که در ایران انجام گرفته و گزارش آنها منتشر شده اند. با توجه به ملاک های تعریف شده ورود و خروج برای پژوهش های اولیه، از 75 پژوهش 100 اندازه اثر به دست آمد که پس از تحلیل حساسیت 49 اندازه اثر باقی ماند. ابزار پژوهش چک لیست فراتحلیل بود. یافته های کمّی پژوهش های انتخاب شده با نرم‌افزار CMA ویرایش 2، تحلیل شد. نتایج نشان دادند به طور کلی مداخله های درمانی بر کاهش اضطراب امتحان تأثیر معناداری داشته است (93/1-=ES). اندازة اثر برای مداخله های رفتاری (858/1-=ES)، شناختی (86/1-=ES)، فراشناختی (784/1-=ES)، و شناختی ـ رفتاری (985/1-=ES) به دست آمد. همچنین مداخله های درمانی بر کاهش اضطراب امتحان در دختران (952/1-=ES) و دانشجویان (096/2-=ES) اثربخش‌تر بوده است. با توجه به اثربخشی مداخله‌های درمانی بر کاهش اضطراب امتحان؛ مداخله شناختی ـ رفتاری نسبت به مداخله های دیگر کارآمدتر شناخته شد. همچنین مداخله ها بر دانشجویان تأثیر چشم گیری داشته است. این نتایج می تواند راهنمای پژوهشگران و درمانگران در حوزه اضطراب امتحان باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - تأثیر آموزش مبتنی بر شکوفایی بر شایستگی‌های هیجانی ـ اجتماعی دانش‌آموزان
مرتضی پردل حسین کارشکی مجید پاکدامنمطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر شکوفایی بر افزایش شایستگی‌های هیجانی ـ اجتماعی دانش‌آموزان سه سال اول دبستان صورت گرفت. طرح پژوهش، شبه آزمایشی و از نوع طرح‌های پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان سه س چکیده کاملمطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر شکوفایی بر افزایش شایستگی‌های هیجانی ـ اجتماعی دانش‌آموزان سه سال اول دبستان صورت گرفت. طرح پژوهش، شبه آزمایشی و از نوع طرح‌های پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان سه سال اول دبستان شهرستان تربت‌حیدریه در سال تحصیلی 99-98 بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس، 50 نفر از دانش‌آموزان پسر به‌صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه 25 نفری (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه شایستگی‌های هیجانی ـ اجتماعی (ESCQ) است. گروه آزمایش، طي 8 جلسۀ 90 دقیقه‌ای و به‌صورت هفته‌ای 2 جلسه، تحت آموزش بسته مبتنی بر شکوفایی قرار گرفت و گروه کنترل، بدون هیچ‌گونه مداخله‌ای باقی ماند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 24SPSS- و روش تحلیل واریانس چندمتغیره انجام گرفت. نتایج نشان دادند بین میانگین نمرات مؤلفه‌های شایستگی‌های هیجانی ـ اجتماعی در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین در نتایج پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه آزمایش نیز تفاوت معناداری وجود دارد (01/0>P). بر این اساس می‌توان آموزش بسته مبتنی بر شکوفایی را به عنوان روشی مؤثر بر افزایش شایستگی‌های هیجانی ـ اجتماعی دانش‌آموزان دبستانی در نظر گرفت و از آن در مدارس استفاده کرد. پرونده مقاله