-
-
-
دسترسی آزاد مقاله
1 - اثربخشی الگوی زوج¬درمانگریِ تلفیقیِ خودتنظیم¬گری ـ دلبستگی بر تکانشگریِ ناکارآمد و دشواری¬های تنظیم هیجان در دو همسر
تورج سپهوندپژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی الگوی زوج درمـانگریِ تلفیقـیِ خـودتنظیم گری ـ دلبستگی بر تکانشگریِ ناکارآمد و دشواری های تنظیم هیجان در زوج ها انجام شد. این مطالعه یک پژوهش نیمه‌آزمایشی دارای طــرح پيش-آزمـون ـ پس آزمون همـراه با گروه کنترل است. از بین زوج های مراجعه ك چکیده کاملپژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی الگوی زوج درمـانگریِ تلفیقـیِ خـودتنظیم گری ـ دلبستگی بر تکانشگریِ ناکارآمد و دشواری های تنظیم هیجان در زوج ها انجام شد. این مطالعه یک پژوهش نیمه‌آزمایشی دارای طــرح پيش-آزمـون ـ پس آزمون همـراه با گروه کنترل است. از بین زوج های مراجعه كننده به مراكز مشاورة شهرستان خرم‌آباد، تعداد 22 زوج انتخاب شدند و به گونة تصادفي، در گروه های آزمایش و کنترل، گمارده شدند. قبل از اجرای جلسات زوج درمانی، در پیش آزمون، مقیاس تکانشگری ناکارآمد (DIS) و مقیاس دشواری های تنظیم هیجان (DERS) در مورد تمامی زوج ها اجرا گردید. سپس زوج های گروه آزمایش در جلسات برنامة زوج درمانگری تلفیقیِ خودتنظیم گری ـ دلبستگی شرکت کردند، اما گروه کنترل، درمانی دریافت نکرد. بعد از اتمام جلسات درمانی، در پس‌آزمون، زوج های دو گروه مجدداً به همان مقیاس ها پاسخ دادند و داده های حاصل با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری(مانکووا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که پس از کنترل اثرِ پیش آزمون، اثرِ عضویت گروه بر ترکیب خطی متغیرهای وابستة تکانشگریِ ناکارآمد و دشواری های تنظیم هیجان، معنادار بود. تحلیل کوواریانس تک متغیری نیز نشان داد که الگوی زوج-درمانگری تلفیقیِ خودتنظیم گری ـ دلبستگی در مقایسه با گروه کنترل، تأثیر معناداری بر کاهش تکانشگری ناکارآمد و دشواری های تنظیم هیجان گذاشته است (به جزء بر دشواریِ دست زدن به رفتار هدفمند). در نتیجه، زوج درمانگری تلفیقیِ خود تنظیم گری ـ دلبستگی به منزلة یک درمان مفید، می تواند در کاهش تکانشگریِ ناکارآمد و دشواری های تنظیم هیجان در زوج ها مؤثر باشد. پرونده مقاله
فهرست مقالات تورج سپهوند
-
حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات رایمگ است.
حق نشر © 1403-1396