• فهرست مقالات رضا خسرو آبادی

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - تکرار محرک و ادراک زمان: آماده­ سازیِ تکرار یا سرکوبِ تکرار؟
        حسن صبوری مقدم محمدعلی نظری رضا خسرو آبادی حسین سپاسی مقدم
        آماده‏ سازیِ تکرار و سرکوبِ تکرار دو پدیده ای هستند که به واسطة مواجهة تکراری با یک محرک به وجود می آیند. در آماده ‏سازیِ تکرار بر بهبود عملکرد تأکید می‏شود ولی در مقابل، در سرکوبِ تکرار بر افزایش خطا در برآورد زمان، تأکید می گردد. در پژوهش حاضر، امکان وقوع همزمان این د چکیده کامل
        آماده‏ سازیِ تکرار و سرکوبِ تکرار دو پدیده ای هستند که به واسطة مواجهة تکراری با یک محرک به وجود می آیند. در آماده ‏سازیِ تکرار بر بهبود عملکرد تأکید می‏شود ولی در مقابل، در سرکوبِ تکرار بر افزایش خطا در برآورد زمان، تأکید می گردد. در پژوهش حاضر، امکان وقوع همزمان این دو مورد بررسی قرار گرفت. 12 آزمودنی بزرگسال در یک تکلیف آدبال زمان شـرکت کردند که در آن تعداد تکرار محرک های استاندارد در مقایسه با محرک هدف، دستکاری می شد. تمام تغییرات مربوط به عملکرد رفتاری و همچنین ادراک زمان در آنان به کمک روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر تحلیل شد. این تحلیل نشان داد که ارائه مکرر محرک‏های زمانی در هر دو سیستم بینایی و شنوایی باعث بهبود عملکرد رفتاری آزمودنی ها (آماده‏ سازی تکرار) می‏شود. همزمان، تغییرات اندازه ‏های ادراک زمان نیز نشان داد که علی رغم جهت متفاوت در این دو سیستم حسی، محرک آدبال می تواند باعث تحریف زمان گردد هم به شکل انقباض زمان و هم به شکل انبساط زمان. این فرض مطرح گردید که اگرچه آماده ‏سازی تکرار در تکلیف زمان می تواند به واکنش رفتاریِ سریع تر و دقیق تر منجر گردد، ولی افزایش در شاخص تحریف زمان بعد از محرک تکراری، می تواند به تغییر در پراکندگی خطاها مربوط باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - تقلیل اثر مُدالیتة حسی بر ادراک زمان
        محمدعلی نظری حسن صبوری مقدم رضا خسرو آبادی حسین سپاسی مقدم سید شهریار عرب
        در حیطة سایکوفیزیک، در مورد اینکه هنگام ارائة یک محرک تکراری، چه عاملی باعث انقباض زمان و هنگام ارائة یک محرک غیرتکراری یا تازه، چه عاملی باعث انبساط زمان می گردد، تبیین روشنی از سهم ویژگی‏های زمانی و غیرزمانی عرضه نشده است. در این پژوهش، با بررسی 48 آزمودنی در قالب 3 آ چکیده کامل
        در حیطة سایکوفیزیک، در مورد اینکه هنگام ارائة یک محرک تکراری، چه عاملی باعث انقباض زمان و هنگام ارائة یک محرک غیرتکراری یا تازه، چه عاملی باعث انبساط زمان می گردد، تبیین روشنی از سهم ویژگی‏های زمانی و غیرزمانی عرضه نشده است. در این پژوهش، با بررسی 48 آزمودنی در قالب 3 آزمایش، تلاش گردید تا در مقابل ویژگی‏های غیرزمانی، نقش خالص‏ ویژگی‏های زمانی که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، مورد بررسی قرار گیرد. در آزمایش 1 و 3، داده‏ ها به وسیلة تحلیل واریانس با اندازه ‏های مکرر روی داده ‏های «تکلیف ادبال زمان» بررسی شدند و در آزمایش 2 نیز داده ها به کمک تابع روانسنجی افتراق زمان، تحلیل گردیدند. آزمایش 1 نشان داد که با اِعمال تغییر روی ویژگی‏ های زمانی بین محرک‏ های تکراری ـ غیرتکراری و به کمک کمکردن دخالتِ ویژگی‏ های غیرزمانی، می‎توان تنها در سیستم شنوایی و در یک محدودة تقریبی از آستانة افتراق، به ترتیب باعث انقباض و انبساط زمان شد. در آزمایش 2، محاسبات تکمیلی برای اصلاح برآورد اندازة مناسب آستانه انجام گردید. آزمایش 3 نشان داد که با اِعمال تغییرات مناسب در آستانة افتراق، می ‏توان همزمان در هر دوی این مدالیته‏ ها به صورت همسو، اثرهای مرتبط با تکراری/ غیرتکراری بودن محرک بر ادراک زمان را ایجاد کرد. پرونده مقاله